Annem bu kadar korumacı olmasaydı.
Öğretmen dediğin böyle olmamalı.
Kimse bana değer vermiyor.
Dünya adil değil,
Bu dünyada dürüstlük fayda etmiyor.
Onlar öyle,
Bunlar böyle,
Şunlar şöyle,
Başkaları…
Başkası benim istediğim gibi davranırsa ben iyi olurum. Benim istediğim gibi davranmazsa ben kötü olurum.
Mutlu olmak istemez isek yukarıda ki sözleri doya doya düşünebiliriz.
Mutlu, iyi, rahat, huzurlu olma hakkımız hep başkalarına mı bağlı?
“Nefis olanca şiddetiyle kötülüğü emreder.” (Yusuf: 53)
Biz bu nefsi yenmekle, emrettiği kötülükleri yapmamakla, onu terbiye etmekle emrolunmuşuz. Bu emirden başkalarını suçlayarak kurtulamayız. Başkalarını bize baba, anne, akraba, öğretmen… olarak verene saygı duyarak elimizden geleni yapmakla sorumluyuz.
“Kardeşim! Sen düşünceden ibaretsin, geriye kalan et ve kemiksin. Gül düşünürsen, gülistan olursun. Diken düşünürsen, dikenlik olursun.” Mevlana.
“Kendini bilmek gibi irfan olmaz.”
Ben kendi düşüncelerimi ve konuştuğum kelimelerimi gözden geçirirsem hem kalitem artar, hem de kaliteli insanlar bana yaklaşır, diğerleri uzaklaşır.
Ben ne yaparsam veya yapmazsam mutlu olurum?
Aynı şeyleri yaparak farklı sonuç beklemek boşunadır demişler. Dert yanmaya devam ederek de hep sorunlar ve sorunlular beni bulacaktır.
Gönlü güzel insanlar başına gelenleri dert değil de tecrübe kabul ettiklerinden gönlü güzel kalmayı başarabilirler.
Başkalarının yapması veya yapmaması gereken işlere odaklanıyoruz.
Kendimiz ile uğraşmak yerine bahanelerin arkasına saklanıp mutsuzluğu severek ve isteyerek biz tercih ediyoruz.
Kendimizle uğraşmak bize zor geliyor.
En yakınımız olan eşimizle uğraşıyoruz. Onu değiştirmeye çalışıyoruz. Sanki o değişirse biz mutlu olacağız. Sanki yeni değişimler istemeyeceğiz.
Değişmek en zor gelen konudur. Doğru. Ama bizi bizden başkası değiştiremez. Biz değişirsek en yakınımız ve diğer herkes de değiştiğimizi görünce bize farklı davranmaya başlayacaktır.
Başkasının işi ile uğraşmayı bırakıp kendi işimle uğraşırsam, hem ben huzur bulurum hem de başkaları…
Değişimin birinci kuralı kendimizi tanımak, sonrasında örnek alınması gerekenleri tanımak ve kendimizi örnek aldıklarımıza yaklaştırmaya çalışmaktır.
Hadi başkalarını bırakıp asıl işimize kendimize bakalım…
Arif Kesik
Aile Danışmanı
